رَجَز (یا اُرجوزَه)

نام آن به بحر رجز (از اوزان عروضی در شعر فارسی) اشاره دارد، و نیز به معنای لفظی رجز خواندن (شعر خواندن در معرکه و جنگ). از همین رو انتظار می‌رود که گوشهٔ رجز که در پرده‌های چهارگاه اجرا می‌شود.
باری حماسی و رزمی داشته باشد، اما در عمل بیشتر باری عاطفی و عرفانی دارد. با این حال گاه در زورخانه با اشعار حماسی نیز خوانده می‌شود. از نظر فواصل، رجز به حدی بسیار نزدیک است.

گوشه رجز، با صدای استاد محمد اسماعیل قنبری

keyboard_arrow_up